کوثرانه

یه روز یه ترک  

اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان . خیلی شجاع بود، خیلی نترس . جلوی زورگویی و استبداد ایستاد . جانش را کف دستش گذاشت و برای ایران فداکاری کرد.

یه روز یه رشتی 

 اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی .  او برای مهار کردن استبداد تلاش کرد، آنقدر جنگید تا جانش را فدای سرزمینش کرد.

یه روز یه عرب 

اسمش علی هاشمی بود ؛ سردار هور؛ جانش را  فدای آرمانهایش کرد.  فدای سرزمینش.

یه روز یه لُر

اسمش علیمردان خان بختیاری بود، او سرسختانه جنگید و ناجوانمردانه به شهادت رسید اما تسلیم زور و زورگویی رضا خان نشد. او جانش را فدای آزادی مردمش از ظلم و استبداد کرد.

یه روز یه اصفهانی

 اسمش حسین خرازی بود، سردار جبهه های جنوب. جنگید و خودش را فدا کرد  تا بیگانه به من و تو زور نگوید.

روزی ما همه با هم بودیم. ترک و رشتی و عرب و لر و  اصفهانی  و … . جلوی همه ی زورگویان دنیا ایستادیم  تا اینکه دشمنان رمز دوستی ما را کشف کردند و تصمیم گرفتند که قفل دوستی ما را بشکنند. حالا ما برای هم جوک می سازیم و به هم می خندیم .

و چه شادی بدی !